woensdag 5 oktober 2011

De sharia wordt in Nederland al volop toegepast.

Volgens staatssecretaris Teeven (Veiligheid en Justitie) speelt het islamitische recht geen rol in de Nederlandse rechtspraak. Dat zei hij tijdens een debat in de Tweede Kamer. De PVV had een debat aangevraagd over de vermeende rol van het islamitische recht ofwel sharia bij in Nederland uitgesproken vonnissen.
Volgens de 2e kamer was het hele sharia verhaal een broodje aap verhaal.Conclusie:er is helemaal geen sharia.in Nederland.
Daar heeft Nahed Selim ooit eens een mooi stukje over geschreven in het NRC. weliswaar een oud artikel maar nog steeds actueel.


De sharia wordt in Nederland al volop toegepast

Polygamie is in Nederland verboden, maar gemeenten registreren het wel. Toch bestaat het formeel niet. Dit is typerend voor dit land.

Terwijl Maurits Berger vaststelt dat er geen shariarechtbanken in Nederland bestaan, stel ik van mijn kant vast dat er in Nederland wel degelijk shariarechtspraak plaatsvindt.

Of die rechtspraak in een ruimte gebeurt die de omschrijving ‘shariarechtbank’ draagt of niet, maakt volgens mij weinig verschil. Het gaat erom dat de islamitische regels voor huwelijk, scheiding, voogdij, ouderlijk gezag, alimentatie en erfrecht volgens de sharia worden toegepast, terwijl die regels niet stroken met de Nederlandse wet. Het duidelijkste voorbeeld hiervan is polygamie. Het was mij al langer bekend dat er in sommige moskeeën huwelijken worden gesloten en ontbonden – ook polygame huwelijken.


Op 19 september 2008 meldde De Telegraaf (onder het kopje ‘Veelwijverij wordt netjes geregistreerd’) dat er in Amsterdam 173 mannen staan geregistreerd met twee wettige echtgenotes. Twee mannen zelfs met drie vrouwen. In andere grote steden gebeurt hetzelfde. In deze krant gaf vorig jaar de heer T. Verhoeven, woordvoerder van de gemeente Rotterdam, dat ook toe. Volgens hem worden in Rotterdam bijna wekelijks polygame huwelijken ingeschreven.

Jammer is dat het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) die gegevens er weer uitgooit. Het denkt dat het om administratieve fouten gaat. Daardoor bestaan er officieel geen landelijke gegevens over polygamie. (En dan hebben we het slechts over de geregistreerde polygamie. De omvang van de niet-geregistreerde polygamie is waarschijnlijk veel groter.)
Hetzelfde geldt voor huwelijken met minderjarige meisjes. Die worden meestal niet, maar soms ook wel geregistreerd en toch bestaan die volgens het CBS niet.

Feitelijk hebben we nu twee parallelle rechtssystemen: voor niet-moslims zijn er verboden, die niet gelden voor moslims. Dit is exemplarisch voor de Nederlandse houding tegenover de islamisering van de Nederlandse samenleving. Dingen gebeuren, maar de overheid weet er niets van en wil het ook niet weten. Ze gooien de gegevens gewoon weg en dan zijn ze foetsie.


Zelfs als uitspraken van imams in achterkamers van moskeeën worden gedaan, met toestemming van de gelovigen, vind ik dat Nederland ze niet zou mogen toelaten. Dat katholieken en joden ook religieuze regels praktiseren, zoals Berger stelt, moeten ze zelf weten. Volgens hun regels hoeven afvalligen en homo’s waarschijnlijk niet onthoofd te worden en ongehoorzame vrouwen niet door hun mannen geslagen. Want alles in de sharia discrimineert vrouwen: trouwen met een niet-moslim mag van de sharia niet, scheiden mag niet, tenzij met toestemming van haar man. Van zijn kant mag de man, wanneer hij maar wil, de vrouw verstoten. Zelfs een sms’je waarin staat ‘ik verstoot je’ is voldoende (volgens de shariarechtbank in Maleisië). Maar als de man binnen drie maanden van mening verandert, dan mag hij zijn ex-vrouw terugnemen, tot drie keer toe. De ouderlijke macht ligt altijd bij de vader: de moeder mag voor de kinderen zorgen, maar hij neemt de beslissingen.

In islamitische landen zijn er duizenden scheidingszaken die meer dan tien jaar wachten zonder beslissing van de shariarechtbank. Dat zijn uiteraard scheidingsaanvragen van vrouwen. De mannen hebben in de meeste islamitische landen niet eens goedkeuring van de rechter nodig.
Om al die redenen ben ik tegen shariarechtspraak in Nederland. Volgens de sharia is de vrouw slechts een halve man waard. Bij een erfenis krijgt ze de helft van wat haar broer krijgt. In een rechtbank is haar getuigenis de helft waard van die van een man.

Zover moeten we het in Nederland niet laten komen. Moskeeën die doen aan shariarechtspraak, moeten dicht. De minister beweert dat daarvoor geen rechtsgrond bestaat, maar volgens mij is die er wel degelijk: het arrest van het Europees Hof in Straatsburg (13-02-2003). Dat arrest stelt dat shariarechtspraak in strijd is met de principes van democratie. Het arrest kwam voort uit een hoger beroep dat de verboden Turkse Refah-partij had aangespannen tegen Turkije.

Het lijkt mij sterk dat Nederland, met dit arrest in de hand, niet een paar moskeeën kan verbieden, aangezien deze de sharia daadwerkelijk invoeren. Het arrest van het Europees Hof staat boven uitspraken van Nederlandse rechtbanken.

De toegeeflijkheid van de politiek tegenover de fundamentalistische moslims moet stoppen, ook ter wille van de gematigde moslims. De getto’s moeten niet geïnstitutionaliseerd worden door parallelle rechtspraak toe te staan.

En zelfs als de helft van de moslims in Nederland voorstander is van zulke rechtspraak, dan is er nog steeds een andere helft die ertegen is. Deze helft vormt de betere bondgenoot, omdat ze niet vijandig staat tegenover het Westen en graag volgens dezelfde wetten wil leven als de andere burgers. Lees websites als ‘Muslims against sharia’,Of ‘Women against sharia’,Of ‘Women living under moslim laws’, ‘No-sharia’,Of ‘One law for all’ en besef dat overal ter wereld mensen strijden om onder het juk van de sharia uit te komen.
Als je moslims wilt helpen, help dan de juiste groep en niet de versteende fundamentalisten die de komende generaties willen laten opgroeien volgens een vrouwvijandige ideologie.

Uit NRC 2009

Geen opmerkingen:

Een reactie posten