Sirte
Vorige week liet het Journaal, dat de bui al ziet hangen, op huilerige toon weten dat men vreesde voor de burgerbevolking van de Libische stad Sirte, bolwerk van de familie Ghadaffi. En die stad zouden de strijders van de LOR elk moment binnen kunnen vallen. Het Journaal suggereerde dat de bevolking van Sirte door de Ghadaffi-clan als een soort gijzelaars werd gehouden. Of in ieder geval héél slecht voorgelicht. Onversneden hypocrisie dus.
Een dag later werd dit verhaal ontkracht door de eigen Journaalvisualisatie van een man die met zijn familie per auto Sirte was ontvlucht, die meedeelde dat zijn vertrek heel gladjes verlopen was. De man stond in zijn eentje in een compleet verlaten stuk woestijn. geen vluchtelingen te zien. Wel sprak het Journaal op gedragen toon over de tientallen vluchtelingen die Sirte dagelijks verlieten.
Tientallen. Dan hebben we het dus over hoogstens 100, maar waarschijnlijker ten hoogste de helft daarvan, per dag. Sirte is een grote stad. Impliciet onderstreepte het Journaal daarmee dus, dat de ‘Libische Lente’ niets anders is dan een omwenteling in een stammenmaatschappij, waarbij de ene groep stammen een andere aflost aan de macht. De inwoners van Sirte weten het in ieder geval, en lijken zich voor te bereiden op harde tijden.
De aanvallers in Sirte hebben de luchthaven nu onder controle, nadat de verdediging hen daar na een eerder succes weer uit verdreven had. De aanvallers wachten nu tot de NAVO Sirte ‘rijp’ heeft gemaakt voor een stormaanval die niet op voorhand kansloos is.
Dat het International rode kruis begonnen is met voedsel- en medicijnhulp voor de belegerden wordt op de Nederlandse MSM niet gemeld, dus vertel ik u dat hier maar even.
Stammenstrijd
Een tweede sterke argument voor de kwalificatie stammenstrijd, is de voortgaande reeks gevechten. Eén van de bijzonder kenmerken van dictators is, dat na hun val hun volgelingen rap de wapens neerleggen om voor zichzelf en voor hun dierbaren te redden wat er te redden valt. Trouw aan de leider is vluchtig. Binnen een stam echter is de leider iemand waarvoor men bereid is desnoods te sterven. En wat zien we in Sirte? Juist.
De Nederlandse MSM, blijkbaar verbijsterd door de voortdurende tegenstand van aanhangers van het Ghadaffi-regime, zitten echter al op het volgende spoor dat het verdreven bewind definitief moet bijzetten in de geschiedenis van omvergeworpen dictaturen van onfrisse snit. Noot: Op zich een terechte kwalificatie.
De nieuwe machthebbers zetten breed in op gevonden massagraven. Doet het altijd goed, en de score staat nu op minstens tien, zo wordt in de media gulzig gemeld. Het halve land ligt nog in puin, de burgeroorlog is nog niet eens voltooid, maar waarmee houden de nieuwe autoriteiten van het LOR zich bezig? Met het vinden van archeologische bewijzen voor de perfiditeit van het vorige regime
Het publicitair-militair complex
En al die massagraven tellen op tot astronomische hoogten, natuurlijk. Niet voor niets overigens, want er moet iets staan om de enorme massa’s doden, gewonden en voor eeuwig verminkten van deze burgeroorlog mee te verantwoorden. Echte formules bestaan er niet voor, maar als men om een jaarlijks vermoorden van zeg 150 onderdanen een oorlog uitvecht waarin vele tienduizenden hun einde vinden onder miserabele omstandigheden, en de gevolgen van die oorlog nog tientallen jaren in het straatbeeld te zien zullen zijn, lijkt dat ietwat buiten proportie. Voor een onbevooroordeeld buitenstander, althans.
Maar goed, er zijn nu dus tien massagraven gevonden. Eén in de staatsgevangenis, maar daar telde het aantal gevonden lijken op tot meer dan 1200, en men heeft al bekend gemaakt dat die lijken stammen uit de tijd van de opstand in Benghazi in 1996.
De internationale organisatie Human Rights watch heeft de LOR nu opgeroepen om lopende opgravingen te staken, en forensisch experts in te schakelen om goed onderzoek te doen. Een uitstekend idee, dat men vanzelfsprekend kan vergeten. Want dat gaat pijnlijk uitvallen. Dat de doden in de staatsgevangenis uit 1996 stamden is daarvoor een eerste indicatie.
Overigens had Human Rights Watch nog meer te melden dat niet fijn zal over komen, en waarover de MSM dus stilletjes doen. De mensenrechtenorganisatie heeft naar eigen zeggen twintig gevangenissen bezocht en met tientallen gevangenen gesproken. Die zeggen dat ze worden mishandeld. Zo zouden ze onder stroom worden gezet en zou het personeel hen slaan.
"Nadat Libiërs hebben moeten lijden in Kadhafi's gevangenissen, is het ontmoedigend om te zien dat de nieuwe autoriteiten hun gevangenen willekeurig behandelen en hebben geslagen", zegt Joe Stork van de regionale afdeling van Human Rights Watch.Van de later gemelde massagraven is weinig meer duidelijk dan dat ze in de media zijn gemeld, en dat soms overduidelijk geen sprake was van een massagraf. Maar daar gaat het de LOR ook niet om. Iedere melding wordt door de Europese MSM braaf doorgegeven, en soms in een iets kritischer moment geeft men ook door dat men de week daarvoor een aantal ‘rectificaties’ heeft ontvangen. Maar het beeld dat blijft hangen zal niemand ontkennen, en dat is waar het om gaat.
Dat de NAVO en de westerse media dit klakkeloos meespelen was onvermijdelijk, gezien het feit dat het juist deze spelers waren die de belangrijkste aanjagers van steun voor de “Libische Lente” waren. Een kwestie van B zeggen als de Aaaahh!! Je keel al verlaten heeft.
Vroeger, lang geleden, in de jaren zestig, toen wij allen jonger en gelukkiger waren, werden wij bang gemaakt met de gevaren van het militair-industriële complex. Dat dit stilletjes vervangen is door het publicitair-militaire complex schijnt veel mensen te ontgaan. Weer iets, wass mann besser nicht wissen kan!
Overgenomen van Artikel7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten